مدرسه علمیه الزهراء گیلان غرب

اگر میخوای روی سنگ قبر اسم شهید رو ببینی دنبال اسم نگرد ،

چون اون شهید وصیت کرده بود :به روی سنگ قبرم اسمم را ننویسید،

میخواهم همچون ده ها شهید دیگر گمنام باقی بمانم.

اگر خواستید فقط این جمله را بنویسید :

مشتی خاک به پیشگاه خداوند متعال …

شهیدعلی قاریان پور

مپـندار که تنها کربـلائیان را بدان بـلا آزموده اند،

وسعت صحرای کربلا به اندازه همه تاریخ است،

ای دل تو چه می کنی ؟ می مانی یا می روی ؟

داد از آن اختـیار که تـو را از حسین (ع) جـدا کند.

سید مرتضی آوینی

مادرم زماني که خبر شهادتم را شنيدي گريه نکن،
زمان تشيع و تدفينم گريه نکن،
زمان خواندن وصيت نامه ام گريه نکن؛
فقط زماني گريه کن که مردان ما غيرت را فراموش مي کنند و زنان ما عفت را.
وقتي جامعه ي ما را بي غيرتي و بي حجابي گرفت، مادرم گريه کن که اسلام در خطر است.

شهيد سعيد زقاقي

مواظب باشید!
جنگ هنوز تمام نشده است فقط شکل آن فرق کرده است.
مواظب باشید پای تان را کجا بر زمین می گذارید.
اکنون مین ها از جنس دیگر در کمین شماست.
مین های جنگ سخت (Hard war) پای جسمتان را قطع می کند
اما مین های جنگ نرم (Soft war) پر پرواز روحتان را.

ای خدا مرا بسوزان استخوان هایم را خرد کن خاکسترم

را به باد بسپار ولی لحظه ای مرا از خود دورمساز.

شهید چمران

تندیس خانم فرنگیس حیدرپور:

ایشان در جنگ تحمیلی با تبر یک سرباز عراقی را کشته و دیگری را اسیر نمود.

این خانم هم اکنون در قید حیات و در گیلانغرب ساکن می باشد.

فرزندم تو زیر بارش برف وبارانی چطور در خانه بمانم

سعداله شیرزادی روای دفاع مقدس گفت: در یک روز خونین در گیلانغرب ۶۰۰ دانش آموز، ابتدایی و راهنمایی بر اثر بمباران هوایی به شهادت رسیدند.وی ادامه داد: عمق این واقعه به حدی بود که خون شهدای مطهر در کوچه و خیابانهای شهر گیلان غرب جاری شده بود.
وی ابراز کرد: با آغاز جنگ تحمیلی تجهیزات نظامی در این شهر اندک بود و مردم با رها کردن آب ها در مزارع کشاورزی باعث زمین گیر شدن خودروهای چرخ دار عراقی ها شدند.
ایشان در ادامه به تشریح وقایع شهید و شهادت در گیلان غرب اشاره کرد و تصریح نمود: شهید ولی همتی از شهدای گیلان غرب چند روز قبل از شهادت از مادرش می خواهد تا او را غسل شهادت بدهد این شهید گرانقدر بعد از غسل ناخن مادرش را خودش می گیرد و می گوید بعد از مرگ من گریه و زاری نکن.وی با بیان اینکه پیکر مطهر شهدای بسیاری از ارتفاعات گیلان غرب پیدا نشده و مفقود الاثر هستند، گفت: مادران این شهدا در روزهای بارانی و برف روبروی این کوه ها می آیند و می گویند چطور در خانه بمانیم در حالی که بدن فرزندم زیر بارش برف و باران است.

گردآورنده: فریده اردشیری زاده، فاطمه علی مردی

شهری که نیمی از مردمانش را باید مجروح جنگی دانست.

فرحناز اسماعیلی یکی از اهالی همین شهر (گیلانغرب) که در ۹ سالگی جانبانباز شده شده، هشت سال از مقطع کودکی و نوجوانی خود را در میان شکاف کوه‌ها و تپه‌های اطراف گیلانغرب زندگی کرده و دوشادوش سایر مردمان شهرش، تا پایان جنگ دیار آبا و اجدادی‌اش را ترک نکرده است. به این‌ سان در گفت‌وگو با اسماعیلی، رزمنده‌ای از خیل رزمندگان گیلانغرب را همپای صحبت‌هایمان داشتیم که هنوز با انبوهی از مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی در حال نبرد است. متن زیر متن مصاحبه ایست با خانم اسماعیلی که به لحاظ اهمیت و شان معنوی آن از عرش نیوز، نشر می کنیم.
جنگ برای فرحناز اسماعیلی از چه زمانی آغاز شد؟
من متولد ۱۳۵۳ در شهر مرزی گیلانغرب هستم و قاعدتاً وقتی جنگ در سال ۵۹ آغاز شد شش سال بیشتر نداشتم. در همان ابتدای جنگ، شهر نزدیک به ما یعنی قصر شیرین اشغال شد و آتش جنگ به شکل گلوله باران و بمباران خود را نشان داد. اما گیلان غرب ایستاد. مردان و جوانانش مقاومت کردند و دشمن که نمی‌توانست به خود شهر دسترسی داشته باشد، سعی کرد با بمباران مردم را فراری دهد. به این ترتیب خانواده ما مثل خیلی از خانواده‌های گیلان غربی به دل کوه‌های اطراف شهر پناه برد و پدر در میدان جنگ به عنوان پیک رزمندگان و مادر در شرایط سخت کوهستان و نگهداری از چند طفل خود، مبارزه‌ای را آغاز کردند که هنوز پس از گذشت سال‌ها سختی‌ و مرارت‌ هایش در خاطرمان مانده است.
زندگی خانواده‌ها، زن‌ها، بچه‌ها و سالخورده‌های گیلان غربی در دل کوه‌ها و در شرایط جنگی، به نوعی ناگفته‌های جنگ تحمیلی به شمار می‌رود، کمی بیشتر از آن دوران بگویید.
آن ایام هر خانواده‌ای با کمترین امکانات مثل چادر زدن یا پناه بردن به غارها و شکاف کوه‌ ها سعی می‌کرد از هجوم مستقیم بمباران دشمن به خود شهر در امان بماند، البته این طور نبود که دشمن ما را در دل کوه ‌ها رها کند بلکه در همان جا هم بعضاً مورد حمله جنگنده‌ هایش قرار می‌گرفتیم. به هر حال محیط جدید زندگی‌مان که پنج تا ده کیلومتر دورتر از خود گیلان غرب بود، پناهگاه امن‌تری به شمار می‌رفت. در همان جا مدرسه می‌رفتیم و به همین منظور یک چادر را به عنوان مدرسه دایر کرده بودند. البته به خاطر عدم امنیت در روشنایی روز، شب‌ها هر کدام از بچه‌ها یک فانوس به دست می‌گرفتند و به مدرسه می‌رفتند. کمی بعد که فهمیدیم جنگ منحصر به یکی یا دو ماه نیست، مردم جنگ‌زده سعی کردند با خاک، سنگ و چوب درختانی که در منطقه یافت می‌شد، خانه‌های محکم‌تر و دائمی‌تری نسبت به چادرها برای خود درست کنند.
سرویس بهداشتی ما تنها با یک یا چند گونی خالی تشکیل می‌شد که از سقف آویزان می‌کردیم و حکم دیوار و در را برایمان ایفا می‌کردند. مسلماً در چنین شرایطی ما از کمترین امکانات رفاهی و بهداشتی بهره‌ای نداشتیم اما به هر حال ماندن و ایستادگی را برگزیده بودیم.
در طول جنگ ما شاهد بودیم که مردم برخی از شهرها مثل خرمشهر یا قصرشیرین به مناطق امن‌تر رفتند و زندگی در اردوگاه‌ها یا شهرهای بزرگ را برگزیدند، چرا مردم گیلانغرب در همان منطقه ماندند؟
گیلان غرب به مردم مقاومش شهره است. به یاد دارم زمان جنگ یک تیپ مردمی از جوانان شهر تشکیل شد که فرماندهی آن را شهید صفر خوشروان بر عهده داشت. مسلماً با وجود اینکه اغلب مردان شهر به این تیپ پیوسته یا در سایر بخش‌ها به رزمندگان کمک می‌کردند، خانواده‌های متشکل از زنان و کودکان نمی‌توانستند منطقه را ترک کنند و به جای دیگری بروند؛ به همین خاطر مردان در میدان جنگ و زن‌ها و کودکان در شیار کوه‌ها و غارها ایستادند.
در مدتی که بین کوه‌ها زندگی می‌کردید، اگر کسی بیمار می‌شد چطور به مراکز بهداشتی دسترسی می‌یافت؟
قابل توجه است که همین الآن هم گیلان غرب از داشتن پزشکان متخصص محروم است! چه برسد به آن زمان که جنگ بود و ما هم، آواره کوه‌ها! به هر حال در آن دوران به خاطر عدم دسترسی به مراکز درمانی هرکس سعی می‌کرد خودش را درمان کند! مثلاً بارها پیش می‌آمد که عقرب بچه‌ها را نیش می‌زد. در این مواقع پیرمرد یا پیرزن‌ها با همان روش‌های سنتی ما را درمان می‌کردند. زمانی که آواره کوه ها بودیم مجروحیتی برای من پیش آمد که می‌شد با کمی رسیدگی کنترل شود، اما به دلیل نبود امکانات پزشکی عواقب بدی به دنبال داشت.
صحبت از مجروحیتتان پیش آمد، از آن بگویید. اینکه کی و چطور اتفاق افتاد؟
در سال ۶۲ برای مقطع کوتاهی آرامشی نسبی در شهر گیلان غرب حاکم شد. همین امر باعث شد تا ما به همراه برخی از خانواده‌ها به شهر بازگردیم. یادم است کلاس دوم ابتدایی بودم و در یکی از روزها که توی کوچه با بچه‌ها بازی می‌کردم، محل زندگی مان مورد بمباران دشمن قرار گرفت. همان جا دو تن از هم بازی‌هایم به نام‌های محمد مهدی و علی به شهادت رسیدند.
من هم به خاطر موج انفجار دچار پارگی پرده گوش شدم، گیج و حیران بودم.به طرف محمد مهدی رفتم که بر روی زمین افتاده بود خون بدنش همه جا را فرا گرفته بود تکانش دادم اما هیچ عکس‌العملی نشان نداد و شهادت هم بازی ام را با چشمان خودم دیدم.
در آن بمباران وحشتناک عمه‌ام جیران اسماعیلی و عمو زاده هایم، طاهره و جلال علیخانی (که نام فامیلشان با ما فرق داشت) به شهادت رسید. مجروحیت من در برابر آن همه مصیبت چیزی به نظر نمی‌رسید. بنابراین با توجه به مصیبت های وارد وکمبود امکانات پزشکی کسی به مداوای جدی من نپرداخت. و ما بخاطر حفظ جانمان باز مجبور شدیم به دل کوه‌ها پناه ببریم. چند روز گذشت، وضعیتم وخیم تر شد؛ به طوری که گوشم شدیدا عفونت کرد، و اکنون بر اثر جراحات وارده جانباز ۲۰ درصد هستم.

زنان منطقه گیلانغرب با توجه به درگیری شدید این منطقه در روزهای جنگ، چگونه پذیرای شرایط سخت جنگی بودند؟

در منطقه گیلان غرب زنان بسیاری بعد از درگیری عراق با ایران و پذیرش شرایط جنگی در منطقه حضور مدافعانه خود را اثبات کردند، نمونه بارز این زنان خانم مریم مرادپور می باشد. ایشان در گیلان غرب منزلی داشتند که پذیرای رزمندگان بود و با وجود اینکه شهر از حالت مسکونی خودش خارج شده بود او حاضر به ترک خانه اش نشد و خانه او به عنوان خانه رزمندگان شناخته می شد. این زن رزمنده در آن زمان درست مثل یک مادر در کنار بچه های جنگ بود و رزمنده ها زمانی که می خواستند به مرخصی بروند ابتدا به دیدار این مادر می رفتند و سپس عازم خانه های خود می شدندمریم مرادپور زمانی که شهر زیر آتش هوایی و زمینی دشمن بود هرگز به دنبال جایی برای فرار از این آتش نمی گشت؛ البته این رشادت ها زمانی بیشتر خودش را نشان می دهد که متوجه می شویم دو فرزند ایشان در خط مقدم حاضر بودند و او به واسطه رزمندگان جویای احوال فرزندانش می شد تا اینکه یک زمان به همین واسطه متوجه شهادت هر دو فرزند شد و درست از همان زمان تمام رزمنگان را به جای فرزندان خود می دانست.
نمونه دیگر از شیر زنان گیلان غرب دختری شجاع به نام نصرت لطیفی است که نه پدر و مادرش به رحمت خدا رفته بودند. و تنها نقطه اتکایش برادرش حسین بود، که او هم در جبهه ها به سر می برد. این دختر دلاور با لباس رزم و کلاه خود در ایام جنگ برای خدمت به رزمندگان منطقه کردستان که نوعی خاص از جنگ را تجربه می کردند تا خط مقدم پیش می رفت و آذوقه به رزمندگان می رساند و هنگام برگشت لباس های دلاوران ما را برای شستشو به عقب می آورد تا بهانه ای برای دفعه بعد حضور و دیدار و مراقبت از برادرش در خط داشته باشد.
وقتی حسین می خواست به پشت جبهه و به خانه بازگردد با این پاسخ مواجه می شد که؛ جبهه و جنگ در راه اسلام زن و مرد ندارد. اما وقتی برادرش حسین بر اثر انفجار مین در منطقه بان سیران در جبهه به شهادت می رسد. مدتی در سنگرهای این منطقه جای خالی برادرش را پرکرد و در همان جا مدتها نگهبانی می داد و ذکر یا زهرا(س) همیشه بر لبانش جاری بود و بارها مشاهده شد که شب ها در سنگر برادر به در و دل با تنها عضو خانواده اش که به شهادت رسیده بود می پرداخت این زن به عنوان یک دختر کلهر بسیجی در سال های 60 و 61 در بان سیران مشهور بود تا اینکه دو سال بعد از برادر و حضور در جبهه ها بیمار شد و به رحمت خدا رفت.
از دیگر شیرزنان این منطقه، فرنگیس حیدرپور است، که بعد از به شهادت رسیدن 8نفر از اعضاء خانواده اش و البته مشاهده جنایات عراق در منطقه، انزجار عجیب از رژیم بعث در دل داشت؛ روزی به خاطر حمله نیرو های بعثی به همراه پدرش به کوه های اطراف پناه برد دوتن از نیروهای بعثی رادر میان کوه ها مشاهده کرد او توانست با کمک پدرش یکی از آن ها را با تبر کشته و دیگری را به اسارت خود درآورد.
اما اگر از حضور زنان در جنگ بگوییم و یادی از زنان عشایر کلهر نکنیم حق مطلب را ادا نکرده ایم این زنان سیاه چادرهای خود را در آن زمان در نزدیکی محل استقرار رزمندگان می زدند و از این راه برای رزمندگان نان، غذا و هیزم تهیه می کردند.
این زنان کلهر در منطقه قبل از هرچیز با شرایط سخت جنگ و آتش دشمن کنار آمده و به تقویت روحیه رزمندگان کمک می کردند.

فریده اردشیری و فاطمه علی مردی

18 نفر از سربازان عراقی با شنیدن صوت اذان شهید ابراهیم هادی به سپاه اسلام پیوستند.

به گزارش توانا، در«عملیات مطلع الفجر» که به منظور آزادسازی ارتفاعات غربی شهرستان گیلان غرب و با مدیریت فرمانده پرتلاش گروه چریکی شهید اندرزگو اجرا شد، حضور مداحی دل‌ سوخته، معلمی فداکار، کشتی‌ گیری قهرمان در غرب کشور، شهید مفقود«ابراهیم هادی» که شجاعانه با حرکت به سمت دشمن اذان صبح سرداد و توانست قلب دشمن را بلرزه درآورد در این هنگام بود که 18 نفراز نیروهای عراقی با شنیدن صوت دلنشین اذان این شهید والامقام، خود را تسلیم سپاه اسلام کردند و جالب آنکه همه آنها در شلمچه به شهادت رسیدند.

گیلان غرب دومین شهر مقاوم

شهرستان گیلان غرب، در جنوب غرب استان کرمانشاه واقع شده، و دارای وسعتی معادل 2230کیلو متر مربع می باشد. طبق سر شماری سال 1385دارای دو بخش (گواور و بخش مرکزی) و6 دهستان و جمعیتی بالغ بر 63000 نفر می باشد. مردم گیلان غرب از نژاد کرد بوده وبه زبان کردی کلهری تکلم می کنند، شهرستان گیلان غرب در گذشته فاقد نقطه صفر مرزی بوده است ولی بدلیل واقع شدن درنزدیک نوار مرزی موقعیت ویژه وحساسی داشته و از مناطق تقریبا استراتژیک استان بشمارمی رود بر همین اساس با عنایت مجلس ودولت خدمتگزار، امسال با الحاق قسمت هایی از بخش سومار به آن، به شهرستان مرزی تبدیل گردید. از شاخصه های جغرافیایی این شهرستان می توان به عوارض طبیعی و کوهستانی بودن منطقه و داشتن ارتفاعات رفیعی چون سرکش، سراوان، بازی دراز، تنگه کورک، چغالوند و آوزین اشاره کرد. هر کدام از این مناطق در ایام جنگ تحمیلی حکایت ها برای گفتن دارند، و کوه های زرد کوه بختیاری، دماوند، دنا، البرز، و سبلان با وجود ارتفاع بی حدشان در مقابل چغالوند و آوزین و بازی دراز سر تعظیم فرود می آورند. چرا که مناطق موجود در شهرستان گیلان غرب هر وجبش با خون شهیدان این مرزو بوم آغشته اند.
این شهرستان در ایام جنگ تحمیلی 80 بار بمباران شده که دو مورد آن در تاریخ 19/05/1361 و 19/05/1362 موجب نابودی کامل شهر گردید.مردم غیور این شهر در هشت سال جنگ تحمیلی غیر از دو مورد، اوایل جنگ و در حمله مرصاد هیچگاه شهر را تخلیه نکردند.در اوایل جنگ با توجه به کمبود سلاح و مهمات مردم برای دفاع از کیان کشور از وسایلی چون بیل و کلنگ و چوب استفاده می کردند. گیلان غرب 750 شهید، 2270 جانباز ، 131 آزاده سر افراز تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلام نموده است.

از جمله چهره های ماندگار جبهه ی گیلان غرب می توان یادی کرد از شهیدان: خوشروان، بسیطی، علی بیگی، قلی پور، شیرزادی، خدا کرمیان، داور زاده، مرادی، حیدر خانی، شعله ور، عبدالمحمدی، پرماه، حسین پور، کوه پیکر، عرب، شریفی و غضبان فی صولت.

عملیات ها
عملیات های مشترک سرپل ذهاب، قصر شیرین و گیلان غرب
1- عملیات پاتاق- ریجاب در تاریخ07/07/1359
2- عملیات تنگه حاجیان در تاریخ 14/10/1359
3- عملیات سید صادق و کلینه در تاریخ15/12/1359
4- عملیات چقالوند در تاریخ 25/12/1359
5- عملیات بازی دراز در تاریخ01/02/1360
6- عملیات بازی دراز 2 در تاریخ11/06/1360
7- عملیات مطلع الفجر در تاریخ20/09/1360
8- عملیات ثار الله در تاریخ15/05/1361
9- عملیات کربلای 9 در تاریخ20/01/1366
10- عمیلات امام مهدی (عج) در تاریخ 30/02/1366

گردآورنده: زلیخا رحمانی - سهیلاکسی پور

سه نگه ر سه نگه ر،سه نگه ر گریایه
سه نگه ر شه یده گان وه هووچ رمیایه
وه برنو جه نگ که ن شه یده گان له و لیو ته نگه
وه آرپی جی جه نگ که ن آمادی جه نگه
شه یده گان هاوار آویانه، آویان ضه روره
آویان که فتو جای سه ر چشمه ی کوره
مال شه یده گان گرتیه ره نگ شو
له لیو نیه تیی ناله ی کی خسرو
تیاره هاتیه وه رو اَوره وا
مینی شه یده گان کید وی واو دوده وه
له و ره گ که فتین شه یده گان کی بیو وه که سدان
کی ده س نید وه بان دیدیل مه سدان
ماشین شه یده گان گیر کرد له سه ن گه ر
پرشی خیون شه یده گان دیشتیل گرت له وه ر
خیون شه یده گان نیشتیه وه چیمه ن
له شونی سه وز که ید گولو یاسه مه ن
ها له ده رونم ارا شه یده گان آگر وه گران
مه بکوشنیده وی سیلاف واران
ماهی له ده ریا آو خوراکیه
دالگ شه یده گان خه م خوراکیه
مه ردم ایران له دل آخ کیشن
خه مینو خه م بار له عه زا نیشن
مه ردم شه هید نه مردیه،هه میشه زنده س
تا ابه د جور خوه ر، دایم تابه نده س
شیری له ته رکش باخوان گول
کارید کردیه تا گه ر ریشه ی دل
قوروان براگه م، له ش بی سه ردان
وه فدای جنازه گو، خیون ره نگ گران
شه هید عه زیزم لاله ی په ر په رم
داخدان سه خته له ناو کشوه رم
سی یو چوار ساله دل لیمان ناینه
له خاک ایران آره میاینه
قور شه یدان چه فته جور که مان
له تی خه فتیه شیرو پالوان
یی وژه هه رگز، له زیو ایران
نه یان وه ده س خیل نا که سان.

شاعر: فروزان صادقی با ویرایش زهرا محمودیان

سه لام عه زیزم برای شه هیدم
توام چه ن کلام اراد بنوسم
خوه ر له یی ولات، دیری آوا بو
له ولات تر ،خوه ر محیا بو
له یی لا دیونی دیری شوا بو
له یی لا وه لی روژی پیدا بو
یانه گشتیان حکمت خداس
نه که رده باور له خالق جداس
وختی که باور بودن قیامت
شه هید پایکوب که ید هه ر جور خیانت
شه هیدیل دین ، وینه ی په روانه
له دور شمع ایثار به سیانه
وه خیون خوه یان آبرو سینن
وینه ی یی خیال چینو نه مه نن
گول شقایق دیده له وه هار
له رنگ خیون شهید بیو دچار
خاکو زه مینو ناموسو عزت
شه هید گشتی سهن نه یا وه ذلت
هه م پیرهه م جوان ، منالو گورا
له خیون شه هید بیونه پابه رجا
چیو سه فه ر کردیده غه ریبانه
پاکو بی ریاو هم خالصانه
هرجا له ایران شون شه هیده
هزاران هزار خیون شه هیده
شه هیدیل دی چین هه م پیر،هه م جوان
ناو نیکیان هه ر ها وه زوان
شه هید هه ر هه سه تا دنیا دنیاس
ناونیکیان دایم پا به رجاس .

شاعر: فروزان صادقی طلبه پایه دوم

وناو خودا

سه لامی عه رض که م وه دلو وه گیان
وه خیون پاکو روح شه هیدان
سه لام وه خویشکیلو برایل خاصم
سه لام وه دایه ی پر وه احساسم
خودا خوه د زانید فه ره خه مینم
بار خه م ها ناو دلو ده رونم
تنیا که فتمه له گوشه ی شاران
بان گرمو وه ر رو وه رو گیه لان
سه لام وه یاد خودای بان سه ر
وه روح پاک شه هید کوه پیکر
سه لام وه برایل نامدار گیه لان
شه هید حسین پور، شه هید خوش روان
فه له ک دلگیرم وه دنیای فانی
برای شه هیدم چی وه جووانی
خسروی چه ده هه وای کو دیری
دل ته نگ پرهودید یا شه هید نوری
شه هید شیرزادی شیوی شیر داشتی
ایوشن له میدان فه ره گول کاشتین
شاره گه ی گیه لان پر ره مزو رازه
ره د پای شه هید فقیرنوازه
خوه ر آوای گیه لان فه ره دلگیره
خه یدم وه یاد شیریل دیره
شیری دیار دا له ناو آسمان
ایوشن سعداله اس برای خوه ش فه رمان
کویل دلگیرن وه دوری بالای
داورزادیش چی جور باقی برایل
فه له ک دلگیرم وه دنیای فانی
برای ره شیدم چی وه جووانی
شه هید بسیطی نیور میدانه
حافظ قورآنو نیور ایمانه
له بازی دراز جه نگ بیو ته ن وه ته ن
نوای ارتش چی تا ایمام حسن
حسین پور، جه نگه جه نگ سره مال
خوه د سر فراز بیود جور رستم زال
دشمن دلگیر بیو له رو سه رزمین
وه تاو حیدرپور له ناو آوزین
بهبود عه راقیل، کوشت له آوه زین
خو ییش له سه نگه ر غه لطان بیو وه خیون
عقیل وسایه وه توپخانه وه
دشمن داسه ده مه آتشخانه وه
شه هید شیرودی شیوی میر و خان
خیوند رشیایه وه ریو آسمان
شه هید شعله ور، میراحمدیان
بان وه دیار کشور ایران
شه هید هاوار که م، شه هید هایده کو
چه ن روژ تر توای انتخابات بو
دشمن ها که مین خیوند پای مال بو
شه هید هاوار که م امرو هایده کو
آو روژه ایوه چین وه رو میدان
وه عشق آقا وایمام ایران
شه هیدی گردین وه ده سه خودا
زنده ی ابدی له هه ردو دنیا
پژاره ی دشمن نابودی شاره
نابودی اسلامو دینو پیکاره
به رنامه دیری له شه و تا وه صو
امید خودا زیو تر نابود بوو
علی ته نیاسه له ناو سه رزمین
پیر میدانو جبهو دل و دین
شیوی جور شیوی ایمام دینه
بره سن وه داد ای سه ر زه مینه
شه هیدیل ها وار، هانام وه پیدان
مه ردم سه ر به رز بون له ناو امتحان

شاعر: زهرا محمودیان، طلبه پایه دوم