طلب در علوم الهی
طلب در علوم الهى
تزكيه و تهذيب نسبت به علوم الهى و معارف حقه، همان طلب است. طلب در علوم متعارف، حركت از وطن به مراكز علمى و حضور در جلسات بحث و تعليم است؛ ولكن طلب در معرفت الله، حركت روحانى است، كه همان تزكيه و تهذيب است. با تزكيه و تهذيب، معرفت الله و معرفت نبوت و ولايت و علوم الهى حاصل مىشود. انبيا براى علوم الهى نيازمند به حركت مكانى نيستند. علمى كه نور يقذفه الله فى قلب من يشاء1 است، حركت مكانى نمیخواهد. همه معارف و عبادات معراجى، از بركات حركت الهى و تخلق به اخلاق الله و تزكيه و تهذيب است. طلب در اينها حركت روحانى است، نه حركت مكانى. بايد با دورى از بدیها خودسازى كنند و با خوبیها خود را بيارايند، تا به انوار عقلى و ايمانى و قلبى نايل شوند. با آن انوار، معرفت الله و معرفت به رسالت و نبوت حاصل مىشود.
پی نوشت:
1-علم نورى است كه خداوند در دل هر كس كه بخواهد، قرار مىدهد. رجوع كنيد به: بحارالانوار، ج 70، ص 140، روايت 5.
منبع:
سلوك معنوى، تدوين و ويرايش: اكبر اسدى