مدرسه علمیه الزهراء گیلان غرب

و أما توبه الأنبياء (عليهم السلام) فيكفيك منها ما بلغك من توبه داود النبى - صلوات الله و سلامه على نبينا و آله و عليه - و قد روى أنه لما علم بعد نزول الملكين… .
اما توبه انبياء (عليهم السلام)، براى نمونه توبه داود پيغمبر (عليه السلام) كافى است. روايت شده كه همين كه داود (عليه السلام) بعد از نازل شدن آن دو ملك…
دانست كه براى تنبيه او نازل شده ‏اند، چهل روز سجده كرد و سر از سجده برنداشت مگر براى حاجت و نماز و در اين چهل روز، نه خورد و نه آشاميد و همه‏ اش را گريه می‏كرد، و آنقدر گريه كرد كه از آب چشمش در اطراف سرش گياه روييد! و حضرت داود (عليه السلام) همه‏ اش خدا را مىیخواند با زبان‏هاى محرقه القلوب(1) و توبه مىیكرد و از جمله حرف‏ها كه در مناجات م‏یگفت، عرض كرد:
سبحان خالق النور جرح الجبين و فنيت الدموع و تناثرا الدود من ركبتى و خطيئتى ألزم بى من جلدى.
منزه و پاكى اى خدايى كه نور را آفريدى، خداوندا! پيشانى از طول سجده زخم شد و اشك ديدگان تمام گشت و سر زانوهايم كرم گذاشت و با اين‏ حال، خطايم گريبانم را گرفته كه سخت‏تر از پوستى است كه به بدنم چسبيده باشد.
پس ندا آمد: يا داود! آيا گرسنه‏ اى طعامت بدهم؟ آيا تشنه‏ اى آبت بدهم؟ آيا مظلوم شده‏  اى كمكت نمايم؟ و از گناهش اسم برده نشد!
حضرت داود (عليه السلام) صيحه‏ اى كشيد و عرض كرد: گناهى را عرض میكنم كه مرتكب شدم. پس ندا آمد: سرت را از سجده بردار كه بخشيدم تو را؛ معذلك، سر برنداشت تا حضرت جبرئيل (عليه السلام) آمده سرش را برداشت و در بعضى روايات هست كه بعد از قبولى توبه‏ اش هم به گناه خود نوحه میكرد به درجه‏ اى كه از سوز ندبه و نوحه‏ ش مستمعين كثير هلاك می‏شدند و خودش غش میكرد و میافتاد!(2)

پی نوشت:

1)سوزاننده دل‏ها.
2)بحار الانوار، 14/28.

منبع:

رساله لقاء الله، عارف كامل ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى (رحمه الله عليه).