شوق وصل 28 اردیبهشت 1393 توسط گیلان غرب العارف شخصه مع الخلق و قلبه مع الله، ولو سهى قلبه عن الله طرفه عين لمات شوقاً اليه شخص عارف پيكرش با مخلوقات است و دلش با خداست؛ به طورى كه اگر به قدر يك رد شعاع نور چشم از خدا غفلت ورزد، در آن دم از اشتياق به سوى او میميرد. مصباح الشریعه، باب 95 مطلب قبلیمطلب بعدی