مدرسه علمیه الزهراء گیلان غرب

از امام جعفر صادق حكايت كرده اند: روزى عبّاد بصرى در بين راه مكّه ، حضرت سجّاد را ملاقات كرد و گفت : اى علىّ بن الحسين ! تو جهاد را رها كرده اى، چون كه سخت و طاقت فرسا بود.
و جهت انجام مراسم حجّ حركت كرده اى چون كه ساده و آسان است ؟!
و حال آن كه خداوند در قرآن گويد: به درستى كه خداوند از مؤ منين جان و اموالشان را در قبال بهشت خريدارى نموده است تا در راه خدا مقاتله و مبارزه نمايند و بِكُشند و يا كشته شوند … و در آن جهاد، سعادت عظيم خواهد بود.
امام سجّاد - با كمال متانت و آرامش - فرمود: آيه قرآن را به طور كامل تا پايان آن ادامه بده و بخوان .
عبّاد بصرى خواند: توبه كنندگان عابد و شكرگزارانى كه دائم در ركوع و سجود هستند و امر به معروف و نهى از منكر مى كنند و نگهبان و نگه دارنده احكام و حدود الهى مى باشند
امام سجّاد فرمود: هر زمان چنين افرادى را با اين اوصاف و حالات يافتيم ، قيام و جهاد با آن ها در راه خدا براى نابودى دشمن ، همانا از حجّ و اعمال آن افضل خواهد بود.

اعيان الشّيعة : ج 1، ص 634.فروع كافى : ج 5، ص 22، ح 1. با تلخيص