مدرسه علمیه الزهراء گیلان غرب

فانوس صلواتی

در منطقۀ حاج عمران، براي حل مشكل تاريكي شب، فانوس صلواتي مي ساختيم. به اين شيوه كه از نخ گوني سنگر،  فتيله و از قوطي خالي كمپوت و كنسرو مخزن نفت آن را تأمين مي كرديم. در قسمت بالاي قوطي دو سوراخ تعبيه شده بود. يكي براي پركردن نفت و ديگري براي عبور سيم دسته و دستگيره. بشقاب هاي يك بار مصرف آلومينيومي هم چتر بالاي فانوس بود كه باعث مي شد نور چراغ به پايين منعكس شده و به اطراف پخش نشود. چون اين ظروف اغلب براق بودند. در نهايت، چيزي شبيه به روشنك آباژور درست مي شد.

منبع:
Ashoora.ir

حركت لاك پشتي

مي خواستيم سيم تلفن قورباغه اي بكشيم. اما عراقي ها هر جنبنده اي را ناكار مي كردند. در نتيجه نتوانسته بوديم بين دو خاكريز و فرماندهي ارتباط برقرار كنيم و هنوز بايد پيك ما جان بركف مي گرفت و پيغام رد وبدل مي كرد. يكي از پيك ها روزي داوطلب شد سيم را پشت موتور خودش ببندد و با سرعت تمام حركت كند و سيم را به دو خاكريز منتقل كند و اين كار را هم كرد ولي در خاكريز دوم اجل مهلتش نداد و با موتور به هوا پرواز كرد. مابقي سيم را ما به پاي لاك پشتي بستيم كه آن را به مقصد رساند. اين كار با تأخير انجام شد ولي بهتر از انجام نشدن و شهادت بچه ها بود.

منبع:
Ashoora.ir

نماز شب خوان ها

بعضي كه براي خواندن نماز شب بيدار مي شدند، براي جلوگيري از بيدارشدن سايرين و لو نرفتن قضيه بايد از گوشۀ چادر خيلي ماهرانه پاورچين پاورچين و آهسته بيرون مي رفتند. روش من اين بود كه يك طناب به صورت حلقوي روي زمين پهن مي كردم و سر آن را به جايي از اعضاي بدنم مثل دست و پا و صل كردم. وقتي نمازشب خوان از محل هميشگي رد مي شد پايش داخل طناب گير مي كرد و ما را به ناچار دنبال خودش مي كشيد و به اين وسيله ما هم بيدار مي شويم. ترتيب ديگر اين بود كه كنار شخص نمازشب خوان مي خوابيديم و قسمتي از لباسمان را به لباس او سنجاق مي زديم. وقتي او بيدار مي شد طبعاً ما هم به خاطر كشيده شدن لباسمان بيدار مي شديم و به تهجد مي رسيد

منبع:

ashoora.ir